آمده ام که سر نَهَم

من نشستم ز طلب وین دل پیچان ننشست
همه رفتند و نشستند و دمی جان ننشست

هر که استاد به کاری بنشست آخر کار
کار آن دارد آن کز طلب آن ننشست

هر که تشویش سر زلف پریشان تو دید
تا ابد از دل او فکر پریشان ننشست

هر که را بوی گلستان وصال تو رسید
همچنین رقص کنان تا به گلستان ننشست

#مولانا